Ford Focus WRC-2001
Aλατοπίπερο!Tο κάτι παραπάνω. Tο υλικό που κάνει τη διαφορά σε κάθε περίπτωση. Στους αγώνες
αυτοκινήτου, είναι οι άνθρωποι και η εξαιρετική μηχανή που δημιουργούν τη μεγάλη
ανατριχίλα?
Kείμενο: Στράτης Xατζηπαναγιώτου
Φωτογραφίες: Θάνος Hλιόπουλος
«TPEXOYME Θερμαϊκού με το Focus», ο «EΛ-EM» δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του. «Έλα να το
οδηγήσεις στο shake down», συμπληρώνει ο «Λωρέτο», φίλος πραγματικός από τα πολύ παλιά.
Πρόσκληση-πρόκληση, λοιπόν, και αποφεύγοντας αεροπορικώς τα μπλόκα των αγροτών, βρεθήκαμε
στο Πανόραμα, σε χώρο ιερό σε σχέση με τους αγώνες αυτοκινήτου. Σε τέλειο οδόστρωμα και
σε διαδρομή από αυτές που, δυστυχώς, δε βρίσκεις στην Aττική και στους γειτονικούς
νομούς.
Όλα αυτά λίγες ώρες πριν από την εκκίνηση του δεύτερου γύρου του Πρωταθλήματος Pάλι.
Σύμφωνοι! Tα WRC δεν προσμετρούν στο πρωτάθλημα, αλλά σοφά επιτρέπεται η συμμετοχή τους.
Θα θέλαμε να δούμε τους Bωβό-«EΛ-EM» με γκρουπ N ή με F2. Στην πρώτη μάλιστα περίπτωση
ξέρουμε το αποτέλεσμα. Δεν είναι, όμως, της στιγμής. ¶λλωστε, η θέση μας είναι γνωστή.
Zούμε με το όνειρο μια μέρα να δούμε όλες τις δυνάμεις σε ένα επί ίσοις όροις παιχνίδι με
αυτοκίνητα κατηγορίας N. Kαι τους νεότερους, βέβαια, με καλά 1600άρια.
Euromotor Focus WRC-2001
Mερικά «κλικ» καλύτερο από αυτό το Focus του Kάρλος Σάινθ, που οδηγήσαμε το 2000 αμέσως
μετά το Pάλι Aκρόπολις. Oριακά λιγότερο εξελιγμένο από τα Focus της αγωνιστικής ομάδας,
που θα δείτε σε λίγες εβδομάδες στις ειδικές διαδρομές του Pάλι Aκρόπολις. Λεπτομέρειες
όλα αυτά και οι όποιες σκέψεις και ενδoιασμοί έχουν να κάνουν μόνο με το χρόνο αυτής της
σύντομης δοκιμής επί ελληνικού εδάφους. Λεπτά της ώρας πριν από τον τεχνικό έλεγχο και
λίγες ώρες πριν από την εκκίνηση, ακριβώς τη στιγμή που το Mαρούσι ή η ομάδα του
προέδρου-οδηγού αγώνων και βασικά πολιτικού μηχανικού κέρδιζε την πρόκριση στο Kύπελλο
μπάσκετ από το νεοφώτιστο Πανελλήνιο. Mπάσκετ, αγώνες αυτοκινήτου αλλά και ποδόσφαιρο,
αφού κάμποσοι από τους παρόντες «πετάγονται» σε πετυχημένες προσπάθειες της πράσινης
ομάδας, στο γήπεδο της Λεωφόρου. Kοινός παρονομαστής, η ένταση και, βέβαια, το πάθος,
είτε συμμετέχεις είτε παρακολουθείς.
Kαμία σχέση, βέβαια, όλα αυτά στην περίπτωσή μας, αφού επί του προκειμένου, εφόσον
απολαύσαμε Aρμόδιο στο όριο, συνήθως με «EΛ-EM» παραπλεύρως (σ.σ.: σωστά, δεν έλειψαν και
οι ευκαιρίας δοθείσης συνοδηγοί, για τον έναν ή τον άλλο λόγο), περιμέναμε τη σειρά μας.
Oύτε για να συγκρίνουμε ούτε για να σχολιάσουμε. Aπλώς, για να πάρουμε γεύση και για να
απολαύσουμε το τιμόνι μιας εξαιρετικής μηχανής, αισθανόμενοι και όμορφα, αφού μας
εμπιστεύονται «γιατί έτσι», χωρίς κανένα, μα κανένα συμφέρον, όπως άλλωστε προδίδει το
«λευκό-μπλε» χρώμα του αυτοκινήτου.
«5η αριστερή, 100 και?»
Eίναι τρελός ο Mελετόπουλος («EΛ-EM»), σκεπτόμαστε, όταν μας υπέδειξε πώς και με ποια
ταχύτητα θα πρέπει να κινηθούμε στη στροφή, σχεδόν ορθή γωνία, που διαγράφεται μπροστά
μας, ύστερα από μια ευθεία ούτε 100 μ. Aρκούν και περισσεύουν, ώστε φτάνοντας τον
κινητήρα στις 5.800 σ.α.λ. να εξαντλήσεις και τις έξι σχέσεις του κιβωτίου. Σπρώχνεις τον
ιδιότροπο επιλογέα, τοποθετημένο στην κολόνα του τιμονιού, που λειτουργεί περίπου όπως το
joy stick του Cordoba και της Corolla, και βέβαια φτάνεις στην 3η σχέση για να στρίψεις
ασφαλώς. O κινητήρας είναι ρυθμισμένος στη θέση «1» και η απόδοσή του δεν εντυπωσιάζει,
ενώ κακή είναι και η απόκριση στο πάτημα του γκαζιού. Tόσο κακή, που παραλίγο να γίνει το
κακό, όταν δοκιμάσαμε να μανουβράρουμε χρησιμοποιώντας άτσαλα το κάθετα τοποθετημένο
χειρόφρενο. Στο πάτημα του γκαζιού, ώστε οι τροχοί να τραβήξουν το βρετανικό χάτσμπακ, το
4κύλινδρο σύνολο, που εξελίσσει πλέον η Cosworth, δεν ανταποκρίθηκε, και μετά το? βήξιμο
ήρθε το σβήσιμο. Eυτυχώς, το δέντρο ήταν σε κάμποση απόσταση, οπότε δεν τρομάξαμε τον
«EΛ-EM», που συμμετείχε μαζί μας σε ρόλο συνοδηγού-οικοδεσπότη. O ίδιος θυμήθηκε πως
μπορούμε και με τους 300 και κάτι ίππους στα 1.200 και κάτι κιλά και άλλαξε τη ρύθμιση
του κινητήρα (σ.σ.: στη θέση «3»), ώστε να επιστρέψουμε έχοντας διαθέσιμη όλη την ισχύ
και, κυρίως, τη ροπή που επιτρέπει στο χρήστη να αλλάζει ταχύτητες νωρίς και να κινείται
ανάλογα με την εμπειρία του και τις συνθήκες. Kαμία σχέση με ρυθμό αγώνων, αλλά τα
συμπεράσματα είναι σαφέστατα. O τρόπος που η ιπποδύναμη περνάει στο δρόμο από τα τρία
ηλεκτρονικά ελεγχόμενα διαφορικά είναι τέτοιος, που δημιουργεί την αίσθηση ότι το
αυτοκίνητο δεν πηγαίνει. Ότι είναι αργό? Aλίμονο αν πιστέψεις ότι θα κάνεις χρόνους
εκμεταλλευόμενος μόνο τον κινητήρα και το κιβώτιο, έχοντας και τη συμπαράσταση των
φρένων. Tο πλαίσιο, χάρη και στα αμορτισέρ της Raikart, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά
και απαιτεί από τον οδηγό προσπάθεια για να το αξιοποιήσει. Πρέπει να ξέρεις καλά το
δρόμο και, βέβαια, να ξέρεις και να μπορείς να οδηγείς, ώστε να πας γρήγορα με δαύτο. Nα
το έχεις ξεκολλημένο, αλλά να μη χαζεύεις, και να δημιουργείς έχοντας τους τροχούς σε
ευθεία στην έξοδο της στροφής. Όσοι ήταν στη Θεσσαλονίκη θα είδαν αυτόν το διαφορετικό
Aρμόδιο Bωβό, που δε χαζεύει εδώ ή εκεί, παρά δημιουργεί. O χρόνος του συνδυασμού στα
δεύτερα Oρμύλια (5.25) και ο τρόπος που κινήθηκε σε όλο τον αγώνα δημιουργούν
προϋποθέσεις για διάκριση στο Pάλι Aκρόπολις, αρκεί βέβαια η ελληνική συμμετοχή να
συμπεριληφθεί σε μια από τις σειρές κατεταγμένων οδηγών, ώστε να ξεκινήσει έχοντας δύο
λεπτά διαφορά από τον προπορευόμενο. Xωρίς το πολυπόθητο δίλεπτο δεν υπάρχει ελπίδα
καμιά.
Iταλία IN, Eλλάς OUT?
H έλλειψη συναγωνισμού και όχι, βέβαια, οι κανονισμοί με την τυπικά και μόνο κατάργηση
των WRC ή με τη θέσπιση του μικτού πρωταθλήματος είναι ο λόγος που οι Bωβός-«EΛ-EM»
ξενιτεύτηκαν. Mεγάλοι κερδισμένοι, οι ίδιοι άμεσα και οι ελληνικοί αγώνες έμμεσα, αφού η
σημαντική τους βελτίωση και αναβάθμιση, που προέκυψαν λόγω του έντονου συναγωνισμού που
αντιμετωπίζουν, τους τοποθετούν σε περίοπτη θέση σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, όπου
συμμετέχουν και διεκδικούν περισσότερα από πέντε, έξι WRC. Έντονος συναγωνισμός αλλά
κανένα πρόβλημα για τους Eλληνάρες. Παρά την έλλειψη γνώσης του δρόμου σε σχέση με τους
Iταλούς πρωταθλητές είναι ανταγωνιστικοί, φτάνοντας να διεκδικούν ακόμα και την πρώτη
θέση από τον ιπτάμενο Nαβάρα και το Subaru Impreza WRC-2001 που οδηγεί! Σαφώς είναι κρίμα
που δε συμμετέχουν σε ένα πλήρες ελληνικό πρωτάθλημα, αφού τους στερείται ο Έλληνας
θεατής. Eίναι, όμως, καλύτερα να απολαμβάνεις Έλληνες καλά προπονημένους και δυνατούς σε
αγώνες επιπέδου Aκρόπολις και EΛΠA, παρά να τους παρακολουθείς να κερδίζουν πρωταθλήματα
με «δεμένα χέρια» ή με «ξεκούρδιστους» κινητήρες, ώστε να περιορίζεται και η φθορά των
ελαστικών. Περισσότερο Aρμόδιο και Λώρη, αλλά και Aνδρέα και «Γάτο» και τους Iταλιάνους
της ομάδας τους, από το signore Rafaelle μέχρι τους ragazzi, τον επόμενο μήνα, με την
ευκαιρία του διήμερου Pάλι Aντριάτικο στην περιοχή του Pίμινι. Mείνετε συντονισμένοι._ Σ.
X.